Wat is natuurwezensdans of Elfendans?
Zieledans in het algemeen helpt bij het ontsluiten van de poëtische bron in alles. Natuurwezendans of Elfendans is zieledans geïnspireerd door en samen met de wezens uit de natuur. Het brengt de toverij terug in ons leven. Want Tover is het element van het ‘Verborgen Koninkrijk’ en.. het is eigenlijk ook óns element.
Een grote inspiratiebron is het boekje van Marcia Zina Mager ‘De Magie van Elfen Intens Ervaren’. Het gaat om het (dansend) loven van alles wat leeft..!
Dit loven is volgens de influisteringen van de Elfen aan Marcia de gewichtigste taak van de Elfen. (Hier een verzamelnaam voor het gehele ‘Verborgen Koninkrijk”.) Het is hierdoor waardoor een bloem zich aangemoedigd voelt zich te openen.
In feite dansen wij met Natuurwezendans/ Elfendans de dans van de Elfen.
Meer informatie
Zieledans en in het bijzonder Natuurwezendans is iets totaal nieuws. Alhoewel het ook zo oud als de wereld is en velen het vast eens in de huiskamer of tuin gedaan hebben – in ieder geval als kind.
Het komt voort uit de noodzaak én de vreugde van deze tijd om weer uit te reiken naar de essentie binnen álles – in het bijzonder binnen de natuur.
Dit is een spirituele ervaring met een transformerende werking op je leven – niet alleen dat van jezelf, maar ook op het leven óm je heen; het betekent ook een kans op transformatie voor de geestwezens zelf en de plek waarop je danst.
Elke echte ontmoeting is een spirituele ervaring. Alleen gaat het er hier om die ontmoeting uit te breiden naar ál het leven om je heen.
Je kunt je erbij voorstellen dat we eerst afstemmen op de plek, het moment, elkaar, jezelf.
Daaruit ontstaat een dans…
In die dans ontstaat een ontmoeting, met die of datgene wat speciaal tot je spreekt. Dat kan een boom zijn, het gezang van een vogel – of een ander mens waarin je ook het spel van de natuur weerspiegelt ziet. Zoals het zonlicht in de ogen, de haren bewogen door de wind, de ziel die door diens unieke manier van bewegen spreekt.
Elke de dans is een reis. Met een natuurlijk begin en einde, of overloop in het volgende.. Het kondigt zich vanzelf aan, als je luistert..
Het kan jubelend zijn, stil en gelaten.
In wezen gaat het om het vieren van en daarmee het diepste eerbetoon aan wat Is, in diens unieke manifestatie.
Deze lofzang tovert het ware wezen tevoorschijn van díe bloem, dat individu.. Er ontstaat een ontmoeting als een openbaring, waarin beiden zichzelf vinden.
In die (h)erkenning gaan beide snaren trillen in een gezamelijk gezang als een gebed.
Hetgeen heel stil kan zijn. Of zelfs woedend, of verdrietig.
Dat maakt niet uit, want de grondtoon is de vreugde van de terugkeer: naar jezelf en naar de ander, via die weg die nodig is.
Persoonlijke ervaring van een deelneemster aan Zieledans:
“Wat ik heel erg fijn vond van in de natuur te dansen, is om vanuit die natuur de uitnodiging te krijgen om je te verbazen wat er is in je wat ineens aandacht van je vraagt. Wat ik dan heel mooi vind, is dat net als aan een tak van een boom, je nooit kunt zeggen ‘dat is niet mooi of dat klopt niet’, je dat ook in die ontmoeting in jezelf mag voelen. Wat er nu is is er . Het is niet goed, het is niet fout, het is er gewoon. En dat is vrijheid.”