De rode draad van Ariadne door het Labyrint.
Ik loop, ondanks de tijdelijke dwalingen (of juist dankzij), de rode draad van mijn passie en help anderen deze weg te gaan. Ik stel vragen op mijn reis.
Zoeken en Vinden en weer Zoeken..
Ik ben danser, psychologe en dolfijnenpractitioner. De weg daartoe voerde langs vele dwalingen om steeds weer hernieuwd bij mijzelf uit te komen.
Geboren op Curaçao en daar als kind verbleven, daarna naar Nederland verhuisd, opgevoed met rythm’n blues enerzijds en Hongaarse zigeunermuziek via mijn Hongaarse opa anderzijds, in Spanje gewoond – dit alles heeft bijgedragen tot mijn interesse in verschillende mensen en culturen, verschillende dans- en muziekstijlen en mij doen verlangen naar reizen, ontmoeten, ontdekken. Maar ook het zoeken naar de eigen plek en wortels, naar de eigen identiteit werd daarmee aangezet.
Als kind speelde ik in de natuur, theater makend en dansend en als puber boeide mij de astrologie en was ik de dancing queen op feestjes. Daarna volgden enkele donkere jaren. Ik zette mij tegen mijzelf af en ging bedrijfskunde studeren in Rotterdam en werd lid van het Rotterdamsch Studenten Corps voor vrouwen (RVSV). Ik dacht nog niets eens aan dans als hobby, laat staan het te kunnen studeren.
In het midden van het Rotterdamse studentenleven dreigde ik mijzelf te verliezen en werd de noodzaak geboren om echt mijzelf op te zoeken. Wie ben ik? Ik begon flamenco te dansen, als hobby. Daarna wisselde ik van studie; al meer op mijzelf gericht, maar nog steeds binnen het universitaire systeem: psychologie in Amsterdam, niet meer lid van het Corps. Uiteindelijk werd voor mij mijn hobby, flamenco, belangrijker dan al het andere en wist ik dat dans voor mij de ultieme manier is om de mens en het leven te bestuderen in haar taal van vormen en beweging. Met mijn universiteit, de VU, kon ik mij niet echt verbinden. Ondanks het feit dat ik mij realiseer dat vele mensen er een fantastische tijd zullen hebben gehad en er met veel dankbaarheid aan terugdenken. Maar voor mij herinnerde de Vu mij eerder aan een denkfabriek dan aan een plek waar je de ziel kunt bestuderen. Eigenlijk was ik verdwaald. In mijn scriptiekeuze heb ik getracht mijn draad tot het leven weer terug te vinden. Ik koos voor de ziel als onderwerp, aan de hand van een griekse trachedie over de god Dionysos. Daar heb ik echter voor moeten vechten. Letterlijk werd bij mijn eindtoespraak gezegd dat de ziel eigenlijk geen geaccepteerd onderwerp meer is binnen de psychologie (wetenschap van de ziel letterlijk vertaald uit het Grieks). Ik was ook lastig, want viel met dit onderwerp tussen de diverse vakdisciplines binnen de psychologie. Ik ben mijn scriptiebegeleider nog steeds dankbaar voor zijn keuze mij hierin toch te ondersteunen.
Kort na het voltooien van mijn studie had ik het groeiende verlangen alle schepen achter mij te verbranden en mijzelf te hervinden in de dans – mijn scritpieonderwerp te gaan leven als het ware. Maar niet na eerst voor de verleiding te vallen om te werken als consulent HR bij een grote Amerikaanse Multinational. Daar verloor ik zó het contact met het werkelijke leven, dat letterlijk het verlangen groeide naar ‘de straat’. Ik verhuisde naar Spanje waar ik uiteindelijk 5 jaar heb gewoond en als autodidact mijn dansweg ben begonnen. Het eerste jaar hield ik mij in leven door in barretjes en cafés te dansen en… op straat. Eenmaal daar heeft de dans mij via buikdans, Indiase dans en een intensieve exploratie aan dansen uit veel verschillende culturen, met name zigeunerdansen, gevoerd tot mijn vorm van improvisatiedans, die ik Zieledans heb genoemd, dans van het NU. Daarin geïntegreerd zit mijn studie van beweging in het algemeen en mijn zoektocht naar het verenigen van het geestelijke en het lichamelijke, waartoe ik afwisselend o.a. moderne dans, yoga, martial arts, Bodymind Centering, eurithmie en sacred dance heb bestudeerd en dat tot heden doe.
In 2005, op een moment dat mijn danscarriere in Spanje vruchten af ging werpen, werd ik ziek en moest naar Nederland. Zes jaren heeft mijn burn out of chronische vermoeidheid geduurd.Ik noem deze tijd de academie van het vrouwelijke; Overgave, kwetsbaarheid, onmacht, wachten, passief kunnen zijn. Stilte. Niets kunnen doen. Terug naar de natuur. (ik verhuisde van de randstad naar de achterhoek). Allemaal waarden die een mens in zo een tijd mag leren. Ook al was mijn wens in mijn werkleven vóór de ziekte bewaarheid door voor de dans te gaan, toch was mijn innerlijke houding nog niet in overeenstemming met Mijzelf die er zonder het bewust te weten steeds meer naar verlangde te werken vanuit een spirituele bron. Een mede pionier voor het Nieuwe Bewustzijn te zijn. Al waren mijn meest essentiele momenten de privé dansmeditaties, openbaar leefde ik nog teveel een ander leven. Deze lijn van dansen vanuit een spirituele bron ben ik steeds meer gaan volgen en daar is mijn ziekte een catalysator voor geweest. In het midden van die periode kwam een omslag spiritualiteit op de eerste plaats te zetten, zowel voor mijzelf als in mijn gezicht naar de buitenwereld, door mijn ontmoeting met de dolfijnen via de Dolphin Healing Hearts School.
In 2008 voltooide ik deze opleiding met een extra healing certificaat en sinds die tijd integreer ik de dolfijnenenergie in mijn dansen en geef ik healing met deze energie in genezende beweging geïnspireerd door dolfijnen en walvissen.
Sinds mijn wonen op het platteland in 2010, ben ik gestart met dans als middel tot dialoog met de natuur en natuurwezens. Hierin begeleid ik groepen en individuen.
Meer en meer blijkt dat mijn dans- en coachingsweg met het erkennen en verankeren van het vrouwelijke te maken heeft. Maar ook met het integreren van de verschillende culturen in jezelf als de verschillende kleuren en medicijnen van de ziel.
In deze fase van mijn leven integreer ik mijn jarenlange ervaring met het werken met mensen en beweging, de psychologie, de healing en de dans tot een persoonlijke vorm van coachen voor jong en oud.
Belangrijke kernwoorden zijn authenticiteit, het vrouwelijke en de natuur.
Buiten Nederland, heb ik workshops, performances en diverse theaterproducties gegeven in Duitsland, Spanje, Slovenië en Frankrijk.